شعر سیب از حمید مصدق

تـــــو بــه مـــن خندیدی  و نمیدانستی

مـــن به چه دلهره از باغـــچه همســـایه

ســــیب را دزدیدم !

باغبــــان از پی مــــن تند دوید

ســــیب را دست تو دید

غضب آلــــوده به من کرد نـــگاه

ســـیب دندان زده از دســت تو افتاد به خــــاک

و تـــو رفتــی و هنـــوز سالهــــا هست

که در گـــوش من آرام آرام

خش خش گام تو تکرارکنان میدهد آزارم

ومن اندیشه کــنان

غرق این پنــــدارم

که چرا خانۀ کوچک مــا ســـیب نداشت...