شعری زیبا و دوست داشتنی از ژالۀ اصفهانی

زندگی صحنۀ یکتای هنرمندی ماست

 

هرکسی نغمۀ خود خواند و از صحنه رود

 

صحنه پیوسته به جاست

 

خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...